Spotkanie autorskie poświęcone najnowszej książce „Wędrowny zakład fotograficzny” Agnieszki Pajączkowskiej. Książka jest swoistym reportażem przedstawiającym codzienność fotografa, prowadzącego wędrowny zakład fotograficzny, ponadto opowiada wiele historii mieszkańców wsi, do których ten zakład dotarł.
„Dzień dobry, prowadzę Wędrowny Zakład Fotograficzny. Jeżdżę od wsi do wsi, robię zdjęcia portretowe i drukuję je na miejscu. Zdjęcia są za darmo albo za coś do jedzenia. Lub za opowieść. Bo pani pewnie stąd? Klisza nie pęknie, proszę się nie martwić – zdjęcia są cyfrowe, ale drukowane na papierze. Że stara i ludzi będzie straszyć? Bez obaw, portret będzie tylko dla pani, nie dam go do gazety, a pani będzie miała pamiątkę. Bo kiedy pani ostatni raz zdjęcie u fotografa robiła? Trzydzieści lat temu? A widzi pani. Młodzi mają w komputerach, ale to nie to samo, prawda? Ja? Tak, mieszkam w samochodzie, jeżdżę latem wzdłuż granicy. Pamięta pani, że byli dawniej fotografowie, portrety robili? Naprawdę płacić nie trzeba. Jajka wezmę, chętnie. Nie ma pośpiechu, pani się przyszykuje, ja zrobię zdjęcie i posłucham. Bo proszę powiedzieć – jak tu jest?”.
Agnieszka Pajączkowska (ur. 1986) – kulturoznawczyni, badaczka historii codziennych praktyk fotograficznych, twórczyni projektów interdyscyplinarnych, fotograficznych i kulturalnych, animatorka kultury, kuratorka, tutorka i coach, absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Kultury Polskiej UW, autorka tekstów naukowych i reportaży.
Od 2012 roku prowadzi Wędrowny Zakład Fotograficzny (www.wedrownyzakladfotograficzny.pl). W podejmowanych działaniach łączy refleksję akademicką z praktyką twórczą i animacją kultury. Interesuje ją rzemieślnicza i użytkowa historia fotografii i jej związki z praktykami codziennymi, archiwami i lokalną historią. W 2015 roku była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w obszarze „Sztuki wizualne”. W 2016 roku w ramach TIFF Festival we Wrocławiu prezentowana była jej autorska wystawa „Wędrowny Zakład Fotograficzny” na Dolnym Śląsku.
Laureatka konkursu „Kulturysta Roku 2016” – nagrody przyznawanej przez Radiowy Dom Kultury, audycję w Trójce.
W 2017 roku była członkinią rady programowej TIFF Festival – edycji odbywającej się pod hasłem „Zasoby”. Od 2018 wchodzi w skład rady programowej Instytutu Fotografii Fort w Warszawie.
Współpracowała z Domem Spotkań z Historią w Warszawie nad wystawą fotografii Album rodzinny: SPOJRZENIA (wspólnie z Moniką Szewczyk-Wittek).
Jest autorką wystawy „Co widzisz? Patrzenie na archiwalne fotografie w Gdyni” w Muzeum Miasta Gdyni.
Współtworzyła projekty: „Tożsamości odzyskane. Interwencje, Migawki” i „Seminarium wizualne” (Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”), „Wizualny Eksperyment Muzealny” (Stowarzyszenie Katedra Kultury), „Coś, co zostanie. Lokalne działania z Zapisem socjologicznym Zofii Rydet” (Fundacja im. Zofii Rydet).
Tutorka i artcoach z doświadczeniem wsparcia animatorów i twórców w projektach Młode menedżerki kultury, Mistrz i uczeń, Migawki. Spotkania z fotografią, Polis(h) Photo Lab, Strefa Eksperymentu (wszystkie projekty w ramach działań Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”).
Należy do sieci Latających Animatorów Kultury, współtworzy Towarzystwo Krajoznawcze Krajobraz oraz Kolektyw Terenowy, z którym rozwija ideę łączenia etnografii, animacji i sztuki.
Jako autorka działań i animatorka współpracuje m.in. z Towarzystwem Inicjatyw Twórczych „ę”, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacją Archeologii Fotografii.
Jako autorka tekstów naukowych i publicystycznych publikowała m.in. w „Kontekstach”, „Zagładzie Żydów”, „Kulturze i Historii”, „Widoku”, „małej kulturze współczesnej”, „Res Publice”, „Dwutygodniku”, „Krytyce Politycznej”, „Widoku”, „Wysokich Obcasach”.