Joanna Borowiec „Podwójny”

Cykl portretów „wczoraj i dziś”.

Chciałam pokazać przeniesienie w czasie i zachodzące zmiany w człowieku po kilku, kilkunastu i kilkudziesięciu latach. Przemiany nie tylko w wyglądzie, ale również w osobowości i życiu poszczególnego człowieka. Linie symbolizują rozdarcie pomiędzy tym, co było i tym, co jest.

Skóra jest naszą cielesną powłoką między tym, co jest w nas duchowe, głębokie i materialne. To ciało jest postrzegane jako organizm ludzki, który podlega procesom biologicznym, a także  zjawiskom społecznym.

Jest to również osobista podróż sentymentalna, zatrzymanie i pochylenie się nad tym co w życiu istotne. Rozdarcie ma też wymiar duchowy. Moim celem nie było idealne dopasowanie części twarzy, poszczególne mankamenty są świadome, metaforycznie nawiązują do niedoskonałości człowieka, ulotności i nietrwałości.

Powstawanie prac: Każde zdjęcie zostało ręcznie przygotowane. W celu lepszej jakości i rozdzielczości zdjęcie „przeszłość” zostało ponownie sfotografowane i zrobiłam odbitkę. Zdjęcie „teraźniejszość” powstało na przełomie lat 2013/2014, następnie zrobiłam odbitkę. Dwa zdjęcia zostały przedarte, połączone elementy i naklejone na papier. Technika klasyczna.

Joanna Borowiec, absolwentka Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie, praca dyplomowa w Warsztatach Kreatywnych i Ekspresyjnych. Miłośnik fotografii analogowej średniego i dużego formatu. Wykorzystuje historyczne procesy fotograficzne, takie jak ambrotyp - technika mokrego kolodium, cyjanotyp e.c.t. Członek Stowarzyszenia Sztuki Polskiej. Fotografowie (ZPAF). Głównym tematem jej zdjęć jest fotografia humanistyczna, człowiek. Brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Polsce, Niemczech, Hiszpanii, Singapurze, Kanadzie, USA.