Pomiędzy byciem a niebyciem to wystawa w procesie, której każda kolejna odsłona, pod wpływem światła oddaje się powolnemu zanikaniu. Zabieg ten stanowi równocześnie wyraz pamięci o wygasłym zdroju w sercu Łużyc oraz ostrzeżenie przed losem, jaki może spotkać miejscowość na skraju odkrywki.
Opolno-Zdrój to wieś położona w tzw. Worku Turoszowskim, której losy od wieków związane są zarówno z leczniczymi wodami, jak i przemysłem wydobywczym. Dawne uzdrowisko, niegdyś znane jako „saskie Cieplice”, zostało w XX wieku zdominowane przez kopalnię i elektrownię w Turowie. Miejscowość przez dekady traciła swój dawny uzdrowiskowy charakter, a dziś kolejne domy, gospodarstwa i fragmenty infrastruktury stoją w obliczu ryzyka wysiedlenia i zniszczenia. Mieszkańcy żyją w stanie zawieszenia – pomiędzy oczekiwaniem na decyzje władz i kopalni, a pragnieniem zachowania dziedzictwa miejsca. Ta sytuacja „permanentnej tymczasowości” kształtuje lokalną codzienność i wpływa na doświadczenie kolejnych pokoleń.
Projekt Pomiędzy byciem a niebyciem wyrasta z tej atmosfery niepewności i koncentruje się na lokalnej młodzieży. Warsztaty z fotografii analogowej stały się narzędziem patrzenia na własne otoczenie na nowo, rejestrowania fragmentów rzeczywistości i osobistych punktów odniesienia. Uczestnicy, uzbrojeni w proste aparaty „małpki”, dokumentowali to, co dla nich ważne: krajobrazy, miejsca spotkań, detale natury, codzienne sytuacje. W ich kadrach odbija się intuicyjne, świeże spojrzenie na wieś zagrożoną stopniowym zanikiem.
Na wystawie fotografie te zestawiono z pracami artystów, wykonanymi w technice anthotypii przy użyciu roślin zebranych na opuszczonych terenach Opolna. Ta efemeryczna metoda, której rezultatu nie da się utrwalić, staje się metaforą kruchości i niepewności losów miejscowości. Wspólnie tworzą one obraz Opolna jako przestrzeni balansującej między trwaniem a zanikiem – miejsca, w którym codzienne relacje i pamięć mieszkańców są jedyną formą ochrony wobec nieuchronnie nadciągającej transformacji.
KWKO – duet artystyczny tworzony przez Alicję Kochanowicz i Macieja Kwietnickiego. Ich praktyka lokuje się na styku sztuki, ekologii i działań społecznych, koncentrując się na relacjach z miejscami marginalizowanymi – takimi jak bagna, nieużytki czy obszary zdegradowane. Zamiast trwałych obiektów proponują procesy, spotkania i efemeryczne gesty, które zapraszają do uważności, dialogu i odkrywania nowych sposobów współistnienia.
Autorki/autorzy zdjęć:
Bartek Jadwisinczak, Filip Kwapiszewski, Lilia Kiślak, Maja Ligęza, Marianna Skwarczyńska, Hania Kalinowska, Bartek Białek
Anthotypia i koncepcja:
Alicja Kochanowicz, Maciej Kwietnicki
Wernisaż:
27.09.2025 | 19:00
Godzina otwarcia:
Poniedziałek–Czwartek | 8:00–19:00
Piątek | 8:00–21:00
Sobota | 10:00–21:00
Niedziela | 10:00–19:00
Velvet artcafe