Seria „Everybody dance!” gromadzi prace powstające wokół refleksji artystki na temat ZSRR oraz pojęcia „radziecki”. Prace oparto na fotografiach znalezionych w wielu numerach czasopisma „Sovetskoe Foto”, stanowiącego wizualny materiał rządu radzieckiego i wykorzystywanego przez niego do budowania swojego „ceremonialnego” wizerunku. Ciekawe jest to, że artystka tworzy własne fotomontaże ręcznie, celowo rezygnując z technologii cyfrowych, a tym samym przywołując metaforę tkaniny historii. Masha dosłownie tnie „tkaninę” – demontuje oficjalne wizerunki i używa ich, by stworzyć własne surrealistyczne, ozdobne obrazy - z największą dbałością o szczegóły.
Wyrywając poszczególne obrazy i wątki z ich pierwotnego kontekstu, artystka wydobywa je z oficjalnej logiki ich przedstawiania. Masha Svyatogor ujawnia luki, wielowarstwowość i niespójności właściwe czasom radzieckim. Nie tylko rozbiera wizerunki powtarzane w oficjalnych mediach radzieckich na części, ale również ponownie je montuje. Wykorzystuje kawałki i fragmenty, aby stworzyć historię okresu radzieckiego. I ta właśnie historia okazuje się bardziej pełna, wielowymiarowa i głębsza niż jakakolwiek wygładzona, skalibrowana, starannie sprawdzona narracja historyczna. Dzięki technice collage Masha umiejętnie wydobywa wielopłaszczyznową naturę i niejednoznaczność epoki, zwraca uwagę na sprzeczności i znajduje dla nich miejsce w swoich pracach.
Przyglądając się jej utworom, postrzegamy czasy radzieckie, w których widzimy siebie - niepowstaje jednak jeden jedyny obraz. Artystka reprezentuje całe pokolenie osób, które urodziły się i wychowywały po upadku ZSRR, a które na co dzień spotykały wizerunki i artefakty radzieckiego dziedzictwa – m.in. w nazwach ulic, w postaci radzieckich pomników stawianych na skwerach, w miastach sypialniach, na filmach. Podobne artefakty, które towarzyszą życiu codziennemu i zakłócają jego spokój, utraciły swoje pierwotne znaczenie dla Mashy i jej pokolenia. Dlatego wszystkie radzieckie wizerunki pozbawiono swojej hierarchii i ułożono nie pionowo – a poziomo. Dla Mashy Lenin nie jest świętym symbolem, ale jednym z licznych wizerunków radzieckich, wraz z baletem, maszerującymi żołnierzami, pionierami i bohaterami kultury masowej. To właśnie nieobecność „znanej” hierarchii pozwala artystce na ukończenie procedury dekonstrukcji.
Sama nazwa serii „Everybody dance!” odnosi się nie tylko do słynnego powiedzenia z radzieckiej komedii science fiction „Ivan Vasilievich: Powrót do Przyszłości”, ale również przedstawia radykalne przesłanie egalitaryzmu – każdy obraz może stać się częścią motywu zdobniczego, może zająć miejsce obok każdego innego obrazu.
Masha Svyatogor (ur. 1989 r.) - białoruska artystka, plastyk pracująca w Mińsku. Absolwentka Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego (2013 r.), gdzie studiowała filologię. Debiutowała w 2017 roku na wystawie indywidualnej „Kurasoushchyna, My Love” w Mińsku, na Białorusi. Jej prace wystawiane były też poza granicami kraju, między innymi na festiwalach Circulation(s) w Paryżu (2020 r.); na Fotofestiwalu w Łodzi (2020 r.); podczas Miesiąca Fotografii w Mińsku (2019 r.); Batumi Photodays (2019 r.); na festiwalu Kolga Tbilisi Photo (2018 r.); podczas Festiwalu Fotografii Obscura w Malezji (2018); festiwalu Fotopubw Novo Mesto, w Słowenii (2017 r.); na festiwalu Queering Yerevan (2017 r.); podczas festiwalu Warsaw Photo Days (2017 r.). Prace Mashy znalazły się m.in. w GUP, Calvert Journal, i-D, Fisheye, Feature Shoot. Nominowana na Fotofestiwalu w Łodzi do FuturesTalents 2020. W 2018 roku uhonorowana nagrodą „Najlepszy Fotograf” na festiwalu Miesiąc Fotografii w Mińsku.
Strona internetowa: www.mashasvyatogor.com